Delayed re – entry..
2 months p.A.
5 Απρίλη 2008
Antonio Carlos Jobim airport – Rio de Janeiro - ποτάμι του Ιανουαρίου
Το πιο πλατύ χαμόγελο – πάντα στις εσωτερικές / διεθνείς πτήσεις, όταν μοιράζεσαι το αεροπλάνο, αλλά όχι και τον τελικό προορισμό με commuters..
My widest smile, always in the domestic / international flights, when you share with commuters the plane – but not the final destination…
2 πμ
2pm
Ξεχασμένος στο αεροδρόμιο του Sao Paulo – 3 ώρες καθυστέρηση..
Ρίο – η πιο εντυπωσιακή πόλη που έχεις δει ποτέ –
η ζούγκλα στο κέντρο της πόλης – σαν μεταφορά ...
the jungle in the centre of the city – like a metaphor
οδηγώντας στην κεντρική αρτηρία , καθώς μπαίνεις σε τούνελ , σαν να μπαίνεις στην σκοτεινή καρδιά του Corcovado...
driving in the central artery, you enter a tunnel, and it feels as if you are entering the
dark heart of
Όπως η Πόλη που ζει και αναπνέει από τη θάλασσα που την διασχίζει, το Ρίο ζει και αναπνέει από τα βράχια που είναι σπαρμένα στο κέντρο του…
Just as
Επιστρέφοντας το βράδυ από Santa Tereza, διασχίζοντας το ολόφωτο κέντρο , κάτω από τα βράχια, βλέπεις πολλά μικρά φωτάκια πιο ψηλά, μετα τη σκοτεινή ζώνη – οι φαβέλες –και είναι σαν τα μάτια των λύκων που παραμονεύουν από απόσταση το θύμα τους…
Returung from Santa Tereza, riding through the brightly lit town center, you raise you head and can see small hovering lights - the favelas– and they look like the eyes of wolves, stalking their victim from a distance…
Μόνο που η μεσαία τάξη ορίζεται με μισθούς από 400 εώς 1085 reais – δηλαδή από 150 – 400 ευρώ...
Vieja (the Brazilian Newsweek or Business weekly) proudly ran a feature about the rising “new” middle class, which now comprises almost 10% of the total population and is consuming habits: They buy cars, own home computers and go on holidays
One detail : Middle class is defined by income between 400 to 1085 reais (equivalent to 150-400 euros)
And 85% of the population tries to survive with less
With prices that are no different from
Is it worse to be poor in the most beautiful city of the world – or is it a consolation?
Football and samba – is it their remaining dignity– or a convenient way to keep them weak and under control?
Στις εφημερίδες πρώτη είδηση η επιδημία κίτρινου πυρετού στα περίχωρα του Ρίο– η πιο μεγάλη που έχει γνωρίσει η χώρα εδώ και πολλά χρόνια… Μια αρρώστια θανατηφόρα – που αντιμετωπίζεται με απλό προληπτικό εμβολιασμό - και φέρνει στο μυαλό κεντρική αφρική και υπανάπτυξη που πάει δεκαετίες πίσω...
On the newspapers’ front page an epidemic of yellow fever in the suburbs of
Αλλά στην Ipanema η άρχουσα τάξη πηγαίνει σε bistrot και μπαράκια που θα μπορούσαν να είναι στο Kensington ή στο Milano..
Σπίτια με πολύ ψηλούς φράκτες παντού – ένοπλοι αστυνομικοί– και όλοι οι βραζιλιάνοι που γνώρισες, στο Λονδίνο, στο Αμστερνταμ, στη Φλοριανόπολη σε προειδοποιούν – «Το Ριο είναι επικίνδυνο – να προσέχεις..»
But in Ipanema the upper classes go to bistrots and bars that could have been in Kensington or
High fences everywhere and armed guards – and all the Brazilians you met, in
The cult of body – like a different religion – a very brazilian“opium for the masses” – the home of plastic surgery
Γ
Γιατί δεν επαναστατούν? Γιατί δεν κατεβαίνουν από τις φαβέλες να κάνουν την πόλη ξανά δική τους – να πάρουν από τους πλούσιους ότι δικαιούνται? Είναι ο φόβος απέναντι στους ένοπλους? Είναι η ελπίδα κάποτε να μοιραστούν το όνειρο?
Why don’t they revolt? Why don’t they descend from the favellas and reclaim their city – take back what belongs to them? What holds them back - Is it fear – or the hope that sometime they may share the dream?
- Οι παραλίες (Copacabana , Ιpanema, Leblon) δεν είναι εκδρομή και διακοπές – είναι οι πλατείες και τα πάρκα του Ρίο / φαντάσου τις αμμουδιές της Κεφαλονίας στην Ομόνοια – τα πάρκα του Λονδίνου.
Scenes from
- Sudden rain in Lapa (
- The beaches (Copacabana, Ipanema, Leblon) are not made for vacations and excursions – they are the parks and piazzas of Rio / imagine the beaches of Kefalonia in Omonia –
Ο Χριστός του Corcovado (με γυρισμένη την πλάτη) δεν ατενίζει την πόλη από ένα μακρινό vantage point. Ο βράχος (και η ζούγκλα που τον περιβάλλει) είναι στο κέντρο της πόλης..
Jesus of
(Και για να παινέψουμε λίγο και το σπίτι μας) - εκδόθηκε η ανθολογία Ενδοσκεληδόν του Σπύρου Λαζαρίδη, με έργα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας που έχουν να κάνουν με τη μοτοσυκλέτα και ασπρόμαυρες φωτογραφίες (και) του υποφαινόμενου..:)
για καλοκαιρινο διάβασμα, αγορά στο κλίκ
7 comments:
muito interesante!
obrigadinha :-)
Obrigado tambem !
Οποτε να υποθέσω ότι έχει πάει - μιλάς πορτογαλικά?
Χρίστος
(the rain in Spain stays mainly on Amsterdam..):)
με καθυστέρηση ολίγων ημερών...
δεν έχω πάει, αλλά που θα μου πάει... ;-)
και μαθαίνω βραζιλιάνικα... αργά... πολύ αργά... (μιλάω ισπανικά)
οι φωτογραφίες σου είναι απίθανες! και οι εικόνες μέσα από τις λέξεις εξίσου.
keep them coming!
Epitelous...
(to fun club epimenei..)o xronos pou mesolavhse apo to taxidi polytimo fortio stis lekseis sou.
eyxaristoume :~>
έλα βρε χρίστο ανέβασε καμια φωτογραφία! πόσο καιρό θα περιμένουμε πια. ερήμωσε το αεροδρόμιο!
φιλάκια
Aristea
Ευχαριστώ! Αλλα μάλλον ο χρόνος τον τελευταίο καιρό είναι πολύ γεματός - και το ιστολόγιο πολύ λίγο και ψυχρό!
Wilma
:) Φιλιά!!
Αστα αυτά - πότε θα έρθεις/έρθετε Αμστερνταμ? Εχω και baby sitting αμα λάχει! :)
και μόνο που μου το λες, μου φτάνει! και το ξέρεις! είσαι πάντα γλύκας!
Ευχαριστώ τόσο πολύ! μακάρι να έρθω για να σε δω!
Post a Comment